De grens over

Het lijkt erop dat het telkens geld kost om naar een ander land te gaan. Als ik dit zo schrijf, klinkt het als een open deur. (Deuren kunnen niet open genoeg zijn.) Ik wil het eens over het gedoe met de visa hebben.

Als je meerdere landen aandoet, gaan de kosten voor visa aardig in de papieren lopen. Een visum wordt doorgaans als sticker in je paspoort geplakt. Het gevolg is dat een paspoort steeds dikker wordt. Dat is vervelend zeg maar. Het doet me denken aan de zegelboekjes van Albert Hein. Vroeger – misschien nog steeds? – kon je zegeltjes sparen bij Albert Hein. Thuis was het dan gezellig zegeltjes plakken. Een plakboekje vol was iets van 52 gulden. Ik wil m’n moeder voor de AH boekjes nogmaals bedanken. Ik heb echter geen idee wat je krijgt voor een vol paspoort plakboekje?

Ondertussen is het me duidelijk geworden dat verkassen naar een ander land altijd extra geld kost, zelfs zonder visumplicht. Je betaalt namelijk de ‘ik ben nieuw in het land’ belasting. Deze belasting wordt overal geheven. In de bus, een taxi of in het eerste hotel dat je aandoet. Je hebt geen idee van de werkelijke prijs want nieuw in het land dus je betaalt wat de gek (lees bus, taxi of hotel) vraagt. Om uiterlijk twee dagen later er achter te komen dat je te veel hebt betaald.

Vervelender dan de ‘ik ben nieuw in het land’ belasting zijn de grensformaliteiten. Neem nu Laos. De grens Cambodja-Laos overgegaan in het zuiden van Laos bij Voen Kham. Het stempeltje ‘departed’ van Cambodja kost twee dollar. Het stempeltje ‘arrived’ in Laos kost dat ook. Waarschijnlijk vanwege de dure inkt. Met de stempels ben je er nog niet. Je moet nog een visum kopen. Dat kan sinds kort aan de grens. Op zich is dat prettig, het scheelt immers een trip naar de Ambassade van Laos in Phnom Penh.

Het is me echter niet duidelijk waarom je als Nederlander 35 dollar voor een visum moet betalen, terwijl je als Duitser of Fransman (toch allemaal E.U. dacht ik) 5 dollar minder voor hetzelfde visum betaald. Zelfs de Amerikanen betalen voor Laos niet meer, terwijl zij tijdens de Vietnam oorlog half Laos hebben plat gebombardeerd. (Nergens ter wereld zijn ooit meer bommen gegooid dan op Laos, om de Noord-Vietnamezen op de Ho Chi Min trail de pas af te snijden. Wat de Amerikanen overigens niet is gelukt. De rest is geschiedenis.)

Daarom lijkt het me niet meer dan redelijk om aan Amerikanen tenminste honderd dollar voor een visum te vragen. De Zwitsers betalen trouwens helemaal niets voor een visum. Hoewel ze vast wel de 2 dollar voor de stempel ‘departed’ van Cambodja en 2 dollar voor de stempel ‘arrived’ voor Laos zullen moeten betalen. Dat heb ik niet geverifieerd, maar het lijkt me niet meer dan redelijk want het is immers dezelfde dure inkt.

De grens over gaan: ik accepteer het meestal gelaten. In Laos is er gelukkig het voordeel dat je na een bezoek aan een flappentapper miljonair bent. Een miljoen Kip, de geldeenheid van Laos (wat niets met het meest veelzijdige stukje vlees heeft te maken), is ongeveer 100 Euro waard. Zo ben ik na maanden enorm te hebben ingeteerd op mijn vermogen plotseling multimiljonair geworden…